Czasowniki specjalne (Special Verbs) służą do tworzenia czasów gramatycznych. Występują wówczas w formie osobowej i zwane są operatorami.
Oto ich pełna lista:
czasowniki specjalne ….
| forma rozkazująca | forma prosta | forma 3 os. l.poj. | Czas przeszły |
| do | do | does | did |
| am, are | is | was, were | |
| have | has | had | |
| can | could | ||
| may | might | ||
| must | |||
| ought (to) | |||
| will | would | ||
| shall | should | ||
| need | |||
| dare | |||
| used |
Czasowniki can/could, may/might, must, ought, will/would i shall/should występują tylko w formach osobowych i przez to zwane są czasownikami ułomnymi (Defective Verbs), a także modalnymi (Modal Verbs).
Czasowniki be, have, do, need i dare mają dwoisty charakter, gdyż występują jako czasowniki specjalne, i jako czasowniki zwykłe, to be – być to do – robić to have – mieć to need – potrzebować to dare – ośmielać się to use – używać
Czasowniki specjalne tworzą też tzw. formy ściągniete (Contracted Forms).
Są to połączone w całość formy słabe (pod względem akcentu) czasowników z poprzedzającymi je zaimkami lub następującą po nich partykułą „not”, np.: I’ll (I will) she’s (she is) they’ve (they have) aren’t (are not) you’d (you would)
