Większość czasowników angielskich występuje w 5 głównych formach.
Są to:
1/ forma podstawowa lub prosta – (to) smile (tj. bezokolicznik, forma czasu teraźniejszego (bez 3 os. liczby pojedynczej), i forma rozkazująca)
2/ forma czasu przeszłego – smiled (Past Simple)
3/ forma imiesłowu biernego – smiled (The Past Participle)
4/ forma 3 osoby liczby pojedynczej – smiles
5/ forma -ing (imiesłów czynny, rzeczownik odsłowny) – smiling
Ze względu na sposób tworzenia form czasu przeszłego (Past Simple) i imiesłowu biernego (the Past Participle – czasy Perfect) czasowniki angielskie możemy podzielić na regularne i nieregularne.
1. Czasowniki regularne Dla czasowników regularnych obydwie te formy są identyczne i tworzymy je przez dodanie końcówki -ed do formy podstawowej czasownika.
Jeśli czasownik kończy się w piśmie literą e dodajemy tylko -d, np.: bore – bored.
Jeśli kończy się literą y poprzedzoną spółgłoską, zamieniamy y na i i dodajemy -ed, np.: cry – cried.
Jeśli czasownik kończy się pojedynczą spółgłoską poprzedzoną pojedynczą samogłoską, wówczas dodając -ed podwajamy końcową spółgłoskę, np. stop – stopped.
2. Czasowniki nieregularne Czasowniki tworzące formy czasu przeszłego i imiesłowu biernego w sposób nieregularny dzielą się na kilka podgrup.
1/ wszystkie trzy formy (podstawowa, Simple past (2) i the Past Participle (3)) są identyczne, np.: put – put – put (kłaść) cut – cut – cut (ciąć) shut – shut – shut (zamykać)
2/ identyczne formy (2) i (3), różne od formy podstawowej, np.: get – got – got (Am. gotten) (dostawać) stick – stuck – stuck (przykleić, wetknąć) feel – felt – felt (czuć)
3/ identyczne formy podstawowa i (3), różne od formy (2), np.: come – came – come (przychodzić)
4/ identyczne formy (2) i (3), różniące się od formy podstawowej końcową spółgłoską, np.: make – made – made (robić)
5/ każda forma inna, np.: see – saw – seen (widzieć) go – went – gone (iść) write – wrote – written (pisać)
