Rzeczowniki angielskie możemy podzielić na dwie główne podklasy: imiona własne (Proper Nouns) i rzeczowniki pospolite (Common Nouns).
Rzeczowniki pospolite możemy dalej podzielić na: rzeczowniki policzalne (Count Nouns) – nazwy rzeczy policzalnych, oraz rzeczowniki niepoliczalne (Non-count Nouns) – nazwy rzeczy niepoliczalnych.
1. Rzeczowniki policzalne
Rzeczowniki policzalne (Count Nouns) to nazwy rzeczy, które mogą wystąpić pojedynczo lub w większej liczbie (w liczbie pojedynczej poprzedzone przedimkiem nieokreślonym a/an, a w liczbie mnogiej przedimkiem zerowym), np.:
a boy – boys
a game – games
a house – houses
a car – cars
beauty (piękno)
politics (polityka)
goodness (dobro)
tea (herbata)
cement (cement)
Rzeczowniki niepoliczalne nie występują w liczbie mnogiej i nie poprzedza się ich przedimkiem nieokreślonym a/an. Szczegółowe omówienie użycia przedimków z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi znajduje się w sekcji PRZEDIMEK.
